Alpaka Andrzej

Prosz. Oto zdjęcie. Kiedy pierwsza historia? Nie wiem 😃

~*Pierwsza historia*~

 -Naru oddawaj to! - Rozległ się krzyk Alpaki.

 -A co to? A co to? - Powtarzała podekscytowana, biegając po całym domu.

 -Nieważne - Warknął.

Dziewczynka zmarszczyła nosek, ale nie oddała arkusza papieru. Wybiegła na zewnątrz, a Andrzej za nią.

Kopyta stukały po asfalcie, a krótkie nóżki przebierały szybciej, niż zazwyczaj.

 -O, sensei! - Zawołała za alpaką Miwa.

 -Gdzie się tak spieszysz? - Dodała Tamako.

 -NARUU!!! - Futrzak ponownie podniósł głos.

 -To by było logiczne... -Mruknęła szatynka.

Jej przyjaciółka kiwnęła głową, później poszły dalej.

Alpaka zwolniła.

 -Forma mi spadła... uf... o rrany - Wyrzęził.

Rozejrzał się. Był przy zejściu na morski brzeg.

 -Sensei...

Podniósł wzrok. Dziewczynka wyglądała na zmartwioną.

 -Co jest dzieciaku? - Mruknął.

 -Ta kartka... wiatr mi ją zabrał... przepraszam...

Westchnął.

 -Mam jeszcze jedną kopię. Ale następnym razem nie wybiegaj z domu, dobra?

Przytaknęła.

 -Wsiadaj. Muszę cię podrzucić z powrotem.

Przyklasnęła w dłonie i uśmiechnęła się promieniście.

"Kłopotów coraz więcej, a weny brak, ech" - Pomyślał.

Kopyta ponownie zastukały w asfalt. Tym razem spokojnie.

Anime użyte w historii: Barakamon

~*Historia Druga*~

Mały pokoik. Dwa wyjścia. Biurko, a na nim wiatrak. Andrzej parsknął ciężko.

 -O rany... która to godzina? Dopiero trzecia?! Jeszcze tylko trzy godziny.... tylko trzy - Westchnął cicho.

Usłyszał hałas w lewym korytarzu. Zerwał się z fotela i zamknął drzwi. Zapalił światło w drugim. Znowu ta dziwna twarz kaczko-kury. Odczekał jeszcze chwilę po lewej stronie, a później zamknął prawy korytarz.

 -Robi się coraz dziwniej, co to za knajpa! - Zamachał przednimi kopytkami.

Rozległ się śmiech. Dostatecznie dziwny, aby sparaliżować alpakę.

 -Freddy, nie wiem co robisz, ale nie podchodź tu - Mamrotał.

Ponownie spojrzał na zegarek. Czwarta.

 -Przynajmniej się nie nudzę... he he - Zaśmiał się bez uczucia.

Spojrzał na monitoring. O dziwo, wszyscy na miejscu.

 -Okej...

Mamrot. Albo nie... urywane wypowiedzi mówione jakby od tyłu.

 -G... Golden...? -Uśmiechnął się, wiedząc, że nie dociągnie do szóstej.

Gra użyta w historii: Five night's at Freddy's

~*Alpaka Andrzej i Maraton Krupniku*~

Niedzielny obiad. Alpaka sam siedział w kuchni i patrzył na płomyki ognia.

 -Krumpkin, krumpkin - Kiwał łbem na boki, udając Bliar z Soul Eater'a.

Wyłączył gaz i wyjął miskę.

 -Pyfnosci - Wyseplenił, przeżuwając ziemniaczka.

 Po obiedzie zrobiło mu się cieplusio i przyjemniusio, więc położył się na kanapie.

 -Jejuniu jak dobrze - Westchnął.

Zamknął oczy.

 -Obudź się, obudź~

 -Co jest?....

 -Jesteś zapisany na coroczny konkurs.

 -Co? - Uniósł powieki.

Leżał na trawie w nieznanym miejscu. Rozległa łąka i wąska ścieżka. Spojrzał na swojego rozmówcę. Była to niska dziewczyna.

 -Kim jesteś? - Spytał.

 -Monoki - Uśmiechnęła się i wyciągnęła do niego dłoń.

 -Dam radę, a z resztą jak miałbym wstać, gdy... - Obejrzał się.

Nie miał kopyt. NIE MIAŁ KOPYT! Poczuł jak robi mu się słabo.

 -Co ci? - Przechyliła głowę.

 -Chyba za szybko wstałem... mogłabyś mi powiedzieć coś więcej o tym konkursie?

 -To chodź za mną~

 -Idę idę. - Mruknął.

 -Zatem. W naszej Dolinie Włoszczyzny jest maraton, polegający na przebiegnięciu pewnego dystansu i zjedzeniu pewnej ilości zupy. W tym roku jest..... Krupnik.

Uniósł brwi. "Okej, trochę krupniku mi nie zaszkodzi" - pomyślał.

 -Opowiedz mi coś o sobie - Monoki uśmiechnęła się przebiegle.

 -Jestem Andrzej i normalnie jestem alpaką, ale pewnie mi za bardzo nie uwierzysz....

CDN

 -Nie ogarniam - Monoki przymrużyła oczy. - Pracowałeś w knajpie z nawiedzonymi, bo inaczej tego nie ujmę, furry'mi, miałeś kręgi, przez które mogłeś przejść do piekieł i wybierać ich namiestnika, pokonałeś demona nawiedzającego wioskę co trzysta lat trzema mieczami i to wszystko w ciele ALPAKI?!

 -Wiedziałem, że mi nie uwierzysz - Andrzej odwrócił wzrok. - Opowiem ci pewną historię, która może jest mało wiarygodna, ale wydarzyła się dosyć niedawno.

Milcząc, zachęciła go do mówienia.

 -No dobrze... stało się to trzy lata temu. Kiedyś byłem uroczy i taki kawaii, ale złamałem największe prawo alchemii i transmutowałem żywy organizm. Straciłem swoją urodę i teraz robię wszystko, aby to naprawić.

 -Ale... ty jesteś uroczy - Spojrzała mu w oczy. -Masz takie duże, niewinne i ciemne oczy. Fakt jesteś trochę okrągły, ale powinno się mieć do czego przytulić.

Zamrugał kilka razy, zaskoczony.

 -Serio?

 -Serio, serio. A teraz chodź.

Przeszli przez furtkę na duży plac pełen ludzi.

 -Nie zgub się~

Chwyciła go mocniej za rękę. Uśmiechnął się i pozwolił się prowadzić.

CDN

Easter eggi z: One piece, FNaF, Książę Piekieł, Smiech w chmurach, Fullmetal alchemist.

Podeszli do dużej ławy, przy której siedział starszy mężczyzna z siwą bródką.

 -O, już jesteś Monoki - Uśmiechnął się zza okularów.

 -Przyprowadziłam go - Pochwaliła się.

 -Dzień dobry - Andrzej dygnął.

 -Jak mam cię zapisać?

 -Jako Andrzej. Najlepiej Alpaka Andrzej.

Pokiwał głową, zapisując go na liście.

 -Teraz możesz naczekać. Zawołamy cię, gdy nadejdzie twoja kolej.

 -Dobra.

Dziewczyna pociągnęła go za nadgarstek w stronę ustronnego miejsca.

 -Ty też biegniesz?

 -Nie, będę czekać na ciebie na mecie.

 -Nie jestem jakoś szybki i wytrzymały...

 -Bo nie o to chodzi! Musisz dobiec tylko do pierwszej stacji, resztę możesz przejść.

 -Spoko - Uniósł brwi.

Rozległa się syrena.

 -Alpaka Andrzej proszony na start!

 -No, muszę lecieć - Uśmiechnął się.

 -Powodzenia!~

Ustawił się na linii startu. Wziął głęboki wdech i zamknął oczy.

 -Gotowi, na miejsca... NO TO GO!

CDN

Biegł. Z czasem było coraz trudniej złapać oddech. Był ostatni. "Mogłem dołączyć do klubu kulturystów... mogłem..." - pomyślał. Zauważył pierwszą stację. Stolik, a przy nim starsza kobieta, robiąca na drutach. Zaczął powoli zwalniać. Podniosła wzrok, gdy zatrzymał się przy niej.

 -Dzień dobry, młodzieńcze - Uśmiechnęła się.

 -Dzi.... dzień dobry - Powoli łapał oddech.

 -Usiądziesz?

Skinął głową.

 -Za domem jest krzesło.

Chciała wstać, ale Andrzej zatrzymał ją dłonią.

 -Skoro stoję, to już po nie pójdę, dobrze? Obiecuję niczego nie popsuć po drodze.

Zachichotała cicho.

 -Proszę - Wróciła do robótki.

Gdy wrócił, na stole stała miseczka z zupą.

 -Częstuj się - Powiedziała staruszka.

 -Dziękuję - Uśmiechnął się. - Jestem Andrzej.

 -Słyszałam - Podniosła wzrok. - Jestem Juliet.

Skinął głową i zabrał się do jedzenia. Powoli przyzwyczajał się do dłoni.

 -Mm. Trochę...

 -Ostre? Wiem, dodaję do niego trochę curry. No wiesz, kurkuma i te sprawy...

 -Jeszcze raz dziękuję za posiłek - Alpaka wstał od stołu, gdy skończył.

 -Ja również. Mam nadzieję, że jeszcze się spotkamy - Puściła do niego oczko.

Zaczął powoli. Marszem. "Spokojnie, spokojnie. Mam czas" - Myślał. Powoli przyspieszał.

 -"Najpierw powoli. Jak żółw. Ociężale ruszyła maszyna ospale..." Chyba tak to szło, nie? - Usłyszał czyjś głos.

Rozejrzał się. Truchtał za nim wysoki wysportowany mężczyzna. Wręcz kulturysta.

Szybko go minął. Alpaka nawet nie miał jak mu odpowiedzieć. Westchnął cicho.

 -No cóż. Trzeba od czegoś zacząć...

CDN

Po krótszym czasie zdecydował się na odpoczynek. Usiadł na trawie przy drodze i spojrzał w niebo.

 -W końcu kopy.... znaczy nogi mogą odpocząć - Mruknął zadowolony.

Na bezkresnym błękicie, były same bielutkie chmury. Przypominały mu jego miękkie futerko, ale nie tęsknił za nim. Fakt, było mu trochę szkoda, że nie jest w swoim ciele, ale bycie człowiekiem było trochę łatwiejsze pod kilkoma względami.

Przez drogę przebiegło kolejne kilka osób. Andrzej westchnął i wstał.

 -Muszę iść dalej... no właśnie, iść - Przetarł oczy i ruszył w dalszą drogę.

Myślał o Monoki.

 -Prawie nic o niej nie wiem, ale sądzę, że... ty głupi głupku! To tylko twój sen! Doprawdy...- Uderzył się w czoło.

Kolejny przystanek. Kobieta na oko trzydziestoletnia z niemowlęciem na ramieniu. Uśmiechnęła się na widok chłopaka.

CDN